H A Z E L

Blog

Etiket: blog

Denge – Dengelilik – Nefes

IMG_2431

Bir süredir (20 gündür) @HeadSpace ‘in “focus” paketiyle takılıyoruz. Paketin bitmesine 10 gün var. İşte Mayıs sonu gibi odağını sağlayabilmiş bir birey olarak yeniden ortalıklarda (pardon, evde) gezmeyi planlıyorum.

Merak edenler biraz araştırabilir. Meditasyon ancak ilgili insanları heyecanlandıran bir konsantrasyon ve gerçekten “kendini kendine adama” hali.

Bugün Odaklanma paketinde 20. günümü tamamladım. 20 gündür odağımı kaçırmadan etrafıma, bedenime, nefesime konsantre olmaya çalışıyorum, zihnimi başka noktalara kaçırmadan. Fena da gitmiyor aslında.

Bugün hayatımda “nefes” ile ilgili bir düşünce daha yeniden uyandı.

Bir süredir hayattaki dengeleri gözlemlediğimden belki de “denge-nefes” ikilisi bende bir karşılık buldu.

IMG_2431 2

Nefes al… Nefes ver… İlk bakışta çok basit; hatta insanlık olarak kanıksadığımız bu hayati eylem dengenin en açık bir kanıtı…. Gereğinden fazla aldığımızda, gereğinden fazla tuttuğumuzda dengeyi bozduğumuz için “elimizde fazla olsa bile” boğuluyoruz… Nefesimizi gereğinden fazla verdiğimizde, nefes alış-verişlerimizi düzenleyemediğimizde boğuluyoruz.

“Nefes”e odaklandığımda ilk zamanlarda alış-verişlerim titreyerek olurdu… Oysa nefes aldığımızı farketmediğimiz zamanlarda öyle titremeler yaşamıyoruz… Hatta nefes almayı unutuyoruz. Nefes almayı unutuyoruz… Evet… Bunu ilk öğrendiğimde çok şaşırmıştım ama “kaygı”yı en güçlü alt eden şey nefesi hatırlamak… Dolayısıyla özümüzü, kendimizi hatırlamak… Bunları uzman olduğum için değil (Bu konuyla ilgiliyim ama meraklı seviyesinde. Herhangi bir uzmanlığım yok. Kendimi iyi dinliyorum sadece.) hissettiğim için yazıyorum.

“Ay bir nefes aldırmadı!”, “Nefes almadan çalışıyorum!”, “Nefes aldırmıyor!”… Bunların hepsi dengesizliğin başrolde olduğu durumlar! Belli bir bir sorun var ve böyle giderse dengeler altüst olacak ve sağlık başta olmak üzere, şikayet eden kişinin pek çok kaybı olacak.

“Nefes aldırmayan” şey ya da kişi açısından balacak olursam da yine benzer bir durum söz konusu… “Onun tuzu kuru”, “İşleri tıkırında” diye düşünmek de doğru gelmiyor bana… En basitinden “nefes aldırmadığı” kişinin ellerinden, avuçlarından kayması da onun “boğulduğu” nokta olacak…

Bunun için şikayet edilen durumlar kayıplara neden olmadan keşke hemen terkedilebilse… Ama duygular, ihtiyaçlar, zorunluluklar o dengeyi zorlaştıran etmenler…

Durursak ölürüz, bu çok açık. Ama durabilmek ve dengeli bir şekilde yola devam etmek alışkanlıklar, disiplin ve kendimize sadık olmakla ilgili bir döngü bence. Bunları geliştirebilme potansiyeline sahip yaratıklar olmasak bunları bu kadar dert etmezdik. Kimimiz bu konuda kitap yazmaz, kimimiz o kitapları okumazdık.

Çok sevdiğim bir büyüğüm, “Sen elinden gelenin en iyisi olduğuna inanırsan, kimse senin yerini sarsamaz.” demişti. “Sarsılmak” dengelerin şaşması, “sarsılmamak” dengelerin korunması… Bağlı olduğu şey de “elinden gelenin en iyisi”…

Nefes ve denge… En büyük karmaşık ama tılsımlı ikili…

IMG_2431 3

Eve erken gelince…

Eve erken gelince işteyken göremediğim güzellikler olduğunu farkettim. Bugün fırsat bu fırsat bu güzellikleri fotoğraflamaya koyuldum. Aslında farkettim ki hayatımda yapmaktan en fazla keyif aldığım şey fotoğraf çekmek. Bunun için kendimi zorlamadığımı, beslendiğimi, kendimi çok iyi hissettiğimi farkettim. Bir çeşit meditasyon gibi.

Hele de sonbahar fotoğrafları çekmenin hayatımda hiç bu kadar keyifli olmadığını hissettim. Bunda havanın çok soğuk olmamasının da payı var. Sorun şu ki, havanın soğuk olması gerektiğini düşünüyorum. Bugün 25 Kasım. Yıl bitiyor ve hava adamakıllı soğumadı. İstanbul’da Kasım ayı sıcaklık ortalaması 11 dereceyken bu sene 21 derece. Bu durumda gelecek seneler için kafa yormaktan korkuyorum hatta bunu düşünmekten kaçıyorum.

Dünyayı yaşanmaz hale getirdiğimiz halde güzelliklerine hayran kalmak canımı çok sıkıyor…

Bunlar da hayran kaldıklarım… Sıcak renklerine dalıp dalıp gittiğim, şimdiye kadar çektiklerimin en iyileri belki de…

 

Enlight1946Enlight1940Enlight1948Enlight1944Enlight1937Enlight1942

Güzel müzik, iyi geceler

İyi geceler, huzurlu haftalar!!!

Nouvelle Vague – Algo Familiar, bu kısası, uzunu bulunca daha eğlenceli oluyor. 🙂

AVRUPA’DA GEÇTİĞİMİZ HAFTA (1 AĞUSTOS – 7 AĞUSTOS 2017)

Geçen hafta Avrupa’nın öne çıkan haberleri arasında Almanya gelişmeleri, Avrupa’da sığınmacıların karşı karşıya kaldıkları zorluklar, Avrupa’daki ırkçı yaklaşımlar, Türkiye – AB ilişkileri, Brexit’e ilişkin son gelişmeler, Avrupa’da güvenlik, AB ve ABD’nin Rusya’ya yaptırımı, Kıbrıs gelişmeleri göze çarpıyor.

Almanya

almanya ile ilgili görsel sonucu

Geçtiğimiz hafta Almanya son uçağını da İncirlik’ten çekti. Almanya’nın İncirlik Askeri Üssü’ndeki asker ve keşif uçaklarını geri çekme kararı sonrası, üsteki son Tornado tipi keşif uçağının da çekildiği bildirildi. Almanya Savunma Bakanlığı’ndan Pazartesi günü yapılan açıklamada, üsteki beş uçaktan sonuncusunun da Rheinlandpfalz eyaletindeki Büchel Üssü’ne ulaştığı belirtildi.

Almanya, Temmuz ayı başında İncirlik Üssü’nden çekilme sürecini başlatmıştı. Alman ordusunun tanker uçağı İncirlik’ten çekilmesinden kısa süre sonra Ürdün’de IŞİD’le mücadele kapsamındaki görevine başlamıştı.

Avrupa’da Sığınmacılar

avrupa sığınmacılar ile ilgili görsel sonucu

İnsan Hakları İzleme Örgütü, Fransa’nın kuzeyinde bulunan Calais şehrinde sığınmacıların maruz kaldığı polis şiddetine yönelik bir rapor yayımladı. Raporda Calais mülteci kampının boşaltılmasının üzerinden aylar geçmesine rağmen yaklaşık 500 mültecinin hala sokaklarda yaşadığı belirtiliyor. Caritas sivil toplum örgütünde gönüllü olarak çalışan Fanny Plancon araştırma sonuçlarını doğruladı.Caritas sivil toplum örgütünde gönüllü olarak çalışan Fanny Plancon yaşanan olayların Fransa’nın imajına zarar verdiğini söyledi.

Ayrıca, Fransa’da sığınmacıların kamplarda karşı karşıya olduğu olumsuz koşullar, uğradıkları kötü muamele, sistematik hale gelen polis şiddeti ve yetkililerin yardımlara yasak getirmesi tartışmaları devam etti. Fransa’da sığınmacılar bir yandan olumsuz koşullar altında yaşam mücadelesi veriyor. Sığınmacılar tüm olumsuz koşulların yanında polis şiddetiyle de karşı karşıya kalıyor.

Başkent Paris’in merkezinde La Chapelle ve Stalingrad metro istasyonlarının arasında bazı bölgelere Nisan 2017’de döşenen tel çitlerle, sığınmacıların geceleri bu bölgede konaklamasının engellenmesi hedefleniyor.

İtalya, Libya ile yaptığı anlaşmayla sığınmacı akışını tümüyle engellemek istediğini belirtiyor. DW’den Bernd Riegert, AB’nin de desteklediği bu tecrit taktiğinin sorunu çözmeyeceğini savunuyor.

İtalya ve AB de caydırıcılık ve tecrit politikası uygulamayı tercih ediyor. Böylece zor durumdaki insanların mülteci statüsü kazanarak Avrupa’ya gelmelerinin son legal yolu da kapatılıyor. Çünkü sığınmacılar, ancak Avrupa topraklarına ayak bastıklarında iltica talebinde bulunabiliyor. Akdeniz rotasına ket vurmak suretiyle Avrupa kalesi, tüm kapılarını kapatma yolunda bir adım daha atıyor.Sınır Tanımayan Doktorlar Genel Sekreteri Gabriele Eminente, Roma’da İçişleri Bakanlığı’ndaki görüşmenin ardından yaptığı açıklamada İtalyan hükümetinin hazırladığı davranış kodeksini öngören rehberi imzalamadıklarını açıkladı.

Sivil toplum kuruluşları geçen haftadan bu yana Roma’da hükümetten temsilcilerle davranış kuralları rehberi hakkında görüşmeler yürütüyor. İtalyan hükümetinin sivil toplum kuruluşlarına, davranış kuralları rehberini imzalamaları için tanıdığı süre 31 Temmuz 2017’de sona erdi. Bu yılın başından beri ülkelerini terkederek Avrupa’da herhangi bir limana ulaşabilen sığınmacıların sayısı 114 bin 287. Bu sığınmacıların 94 bin 802’si İtalya’ya ulaştı. Uluslararası Göç Dairesi geçen yıl Akdeniz üzerinden İtalya’ya gelenlerin sayısını 363 bin 401 olarak açıklamıştı.

Akdeniz’de bu yılın başından beri 2397 sığınmacı yaşamını yitirdi. Türkiye ve Yunanistan arasındaki Ege Denizi’nde ise 45 göçmen hayatını kaybetti.

Irkçılık

ırkçılık ile ilgili görsel sonucu

Avusturya’nın Vorarlberg eyaletinde mahkeme, sosyal medya üzerinden Nazileri öven ve Yahudi soykırımını inkâr eden paylaşımlarda bulunan kişiyi bin 440 avro para cezasına mahkûm etti. Ülkede 2. Dünya Savaşı’nın ardından 1947’de çıkarılan “Anti-Nazi yasası” ile Nazi dünya görüşünün herhangi bir şekilde savunulması, yaygınlaştırılması ya da propagandasının yapılması yasaklanmış, bu yasaya muhalefet edenler ağır hapis ve para cezasına çarptırılmıştı.

İnsan Hakları

İnsan Hakları ile ilgili görsel sonucu

Belçika hapishaneleri sıklıkla uluslararası eleştirilerin hedefinde yer alıyor. Bunun sebebi insan hakları ihlalleri. Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi birçok defa Belçika’daki hapishanelerdeki mahkûmların insan haklarının ihlal edilmesine yönelik düzenlemeler yapmıştı. Geçtiğimiz Temmuz’da Avrupa İşkencenin Önlenmesi Komitesi Belçika’yı insanlık dışı ve aşağılayıcı hapishane koşulları dolayısıyla suçlu bulmuştu.

Türkiye – AB İlişkileri

Türkiye – AB İlişkileri ile ilgili görsel sonucu

Avrupa Birliği Komisyonu’nun günlük basın toplantısında, Almanya’nın Türkiye ile Gümrük Birliği’nin güncelleştirilmesi çalışmalarının askıya alınması ve Türkiye’ye katılım öncesi fonların dondurulmasını istediğine ilişkin iddialar gündeme geldi. Komisyonun 2016 sonunda Gümrük Birliği’nin güncellenmesi için AB Konseyi’nden yetki talep ettiğini hatırlatan Gordejuela, “Komisyon, Gümrük Birliği’nin güncelleştirilmesinin, her iki tarafa da önemli ekonomik yararlar sağlayacağını değerlendiriyor.” dedi.

Avrupa Komisyonu Sözcüsü Carlos Martin, Türkiye’yle Gümrük Birliği’nin modernizasyonuyla ilgili müzakereleri başlatma kararını AB Konseyi (üye ülkelerin alacağını) ve Katılım Öncesi Fonlar’ın askıya alınmasının, AB-Türkiye ilişkilerinin genel yaklaşımına bağlı olmaya devam etmesi gerektiğini söyledi.

Martin şöyle devam etti, “Ayrıca biz, Türkiye’den elde edeceğimiz faydaların çıkarımını da dikkate almalıyız. Komisyon Türkiye’yle ilişkimizin son gelişmeler ışığında gittikçe gerekli olduğuna inanmaya devam etmektedir. 2014-2020 için Katılım Öncesi fonların üçte birinden fazlası şu anda, özellikle demokrasi ve yönetim, sivil toplumun yetkilendirilmesi, hukukun üstünlüğü ve temel haklar alanları gibi birlik üyeliğinde önemli reformların hazırlığı için kullanılmaktadır.”

Brexit

Brexit ile ilgili görsel sonucu

İngiltere, AB ile arasındaki serbest dolaşımın 2019 yılında sona ereceğini duyurdu. İngiltere Başbakanlığı’ndan yapılan açıklamada, “ülkenin AB’den ayrılığını (Brexit) takiben serbest dolaşım uygulamasına devam edileceği yönünde spekülasyonda bulunmanın yanlış olduğu” belirtildi. Brexit müzakerelerinin Mart 2019’da tamamlanması öngörülüyor. İngiltere’de bütün konuları içeren kapsamlı anlaşmanın bu süre içerisinde tamamlanamaması halinde yeni normale uyum sağlanması için olası bir geçiş-uyum anlaşmasının uygulanması, bu şekilde özellikle iş dünyasının çıkarlarının korunması hedefleniyor.

İrlanda parlamentosu komitesi Brexit’in İrlanda üzerindeki etkileri üzerinde çalışma yapıyor. Bu çalışmalar barışçıl bir yeniden birleşme için teklif sunma yönünde. Komitenin raporu Çarşamba günü yayınlanacak. 17 önerinin bulunduğu raporda İrlanda AB ve İngiltere arasında nihai bir anlaşma yolu arıyor. İrlanda Başbakanı Varadkar, Birleşik Krallık ve AB arasında Gümrük Birliği imkânlarının değerlendirilmesi gerektiğini belirterek, Birleşik Krallık‘ın ortak pazarın bir parçası olarak kalmayı istememesi halinde kapsamlı bir ticaret anlaşmasının gündeme gelebileceğini belirtti.

Avrupa’da Güvenlik

Avrupa’da Güvenlik ile ilgili görsel sonucu

Alman basınına yansıyan habere göre Interpol, Avrupa emniyet teşkilatlarına IŞİD’in potansiyel intihar saldırganı olabilecek 173 kişinin ismini gönderdi. Listede altı Avrupalı’nın da bulunduğu belirtiliyor. Die Welt, Alman güvenlik çevrelerine dayandırdığı haberinde IŞİD’in bu listedeki isimlerin bir kısmını intihar saldırıları düzenlemeleri için Avrupa’ya gönderme girişiminde bulunabileceği belirtildi.

AB ve NATO

AB ve NATO ile ilgili görsel sonucu

NATO savaş uçaklarının, Estonya hava sahası yakınlarında Rusya ordusuna ait uçaklara engel olduğu sırada yanlışlıkla Finlandiya hava sahasına girdiği bildirildi. CNN’nin haberine göre, NATO Sözcüsü Dylan White yaptığı açıklamada, Baltık hava sahasında NATO Hava Polis Misyonu görevi yapan İspanya ordusuna ait iki F-18 savaş uçağının, Estonya hava sahası yakınlarında uçan Rus uçaklarını önlemek için Estonya’nın Amari hava üssünden havalandığını belirtti. Finlandiya, dün, İspanya ordusuna bağlı iki NATO savaş uçağının, hava sahasını kısa süreliğine ihlal ettiğinden şüphelendiğini duyurmuştu. Baltık Denizi’ndeki Finlandiya Körfezi üzerinde bulunan uluslararası hava koridorunun dar olması nedeniyle, Finlandiya hava sahası, komşusu Rusya’nın askeri ve sivil uçakları tarafından zaman zaman ihlal ediliyor. Bunun yanı sıra, ittifak üyesi olmayan Finlandiya’nın hava sahasının, NATO uçakları tarafından nadiren ihlal edildiği biliniyor.

AB ve ABD’nin Rusya’ya Yaptırımları

abd rusya ile ilgili görsel sonucu

Almanya Ekonomi ve Enerji Bakanı Brigitte Zypres, ABD’nin Rusya, İran ve Kuzey Kore’ye yeni yaptırımlar yapmasını öngören yasa tasarısının uluslararası hukuku ihlal ettiğini ve Avrupa Komisyonunun karşı önlemleri değerlendirmesi gerektiğini ifade etti. Zypries, Avrupa Komisyonunun karşı önlemler alması gerektiğine işaret ederek, “Elbette ticaret savaşı istemiyoruz. Fakat Avrupa Komisyonunun şimdi karşı önlemleri incelemesi önemlidir.” değerlendirmesinde bulundu. Öte yandan, Almanya Dışişleri Bakanı Sigmar Gabriel de ABD yaptırımlarının Avrupalı şirketlere karşı ülke dışında herhangi bir şekilde kullanılmasını kabul etmeyeceklerini belirterek, “Yaptırım politikaları, ulusal ihracat çıkarlarını ve yerel enerji sektörünü teşvik etmek için elverişli ve uygun bir araç değildir.” ifadelerini kullanmıştı.

Kıbrıs

kıbrıs ile ilgili görsel sonucu

Rum Dışişleri Bakanı Yoannis Kasulidis, cumartesi akşamı “MegaOne” televizyon kanalına, Kıbrıs sorununun çözümünden sonra Kıbrıslı Türklere verilecek ödeneklere ilişkin açıklamalarda bulunurken, Rum siyasi partilerinden bu açıklamaya “doğal gaz gelirleri” çerçevesinde tepki geldi. KS EDEK, “Doğal gaz gelirlerinin 5/6’sının Kıbrıslı Türklere verileceği konusunda neden Ulusal Konsey’in bilgilendirilmediği” sorusunu yönetirken Rum hükümetinden izahat talep edildi. Dayanışma Hareketi ve ELAM da Kasulidis ve Rum hükümetine yönelik “gizli diplomasi” ithamlarında bulundu.

 

 

G20’den sonra Avrupa’da neler yaşandı?

39621932_401.jpg

Avrupa’nın dört bir yanından gelen insanların işlediği suçlardan bazıları Hamburg’daki şiddet olayları arasında sayılabilir. Bu durum gözlerin aşırı sola çevrilmesine neden oldu. Deutsche Welle haberlerinde bu konuya eğildi.

Avrupa’da ne kadar aşırı solcu (left-wing extremists) bulunuyor?

Bu soruya cevap vermek kolay değil. Bu konuda sağ siyasal sol siyasaldan daha fazla araştırılıyor. Hamburg’daki kargaşa gösterdi ki, Avrupa’daki aşırı sol ağının faaliyetleri oldukça eşgüdümlü. Europol’a göre katılımcı sayısı hakkında bir tahminde bulunmak sağlıklı değil.

Alman İçişleri Bakanı, 2016 yılında Almanya’nın 81,4 milyon nüfusu bulunduğunu ve tahminlerine göre ülke genelinde 28,500 civarında aşırı sol eğilimli olduğunu, bunların da 8,500’ünün şiddet eğilimi gösterdiğini ifade etmiştir. Aşırı sol radikalizm Avrupa genelinde varlık göstermektedir ve en az Almanya’da olduğu kadar İtalya, Yunanistan ve İsveç’te de radikal sol kesim alt kültürü kendini göstermektedir. Nispeten varlıklı kesimin bulunduğu Zürih ve Bern’de de ciddi sol kesim sokak şiddeti görülmektedir.

 

Aşırı sol şiddeti yükselişte mi?

Göstergeler öyle olduğunu söylüyor. Europol’un son AB terör raporunda, “grupların operasyonel yeteneklerinin aşağılarda kaldığını” ortaya koymasına rağmen,2015’ten 2016’ya kadar sol kesim ve anarşist terör saldırılarının “keskin yükseliş” olarak değerlendirildiği görülmektedir. Alman İçişleri Bakanı sol kesim şiddetinin %10 artış gösterdiğini ifade etmiştir. 2017’de de G20 zirvesinin aşırı sol şiddet eğilimlerinde artış gözlemlenmesine katkısı olduğu gözlemlenmiştir.

Bununla birlikte, tüm aşırı solcuların eşit bir şekilde şiddet gösterdiğini söylemek mümkün değildir. Europol’un açıklamasına göre anarşist gruplar ve aşırı sol eğilimli bireyler şiddete daha fazla başvururken, aşırı sol hareketlere mensup olanlar şiddete daha az başvurmaktadır.

 

Kaç farklı tip aşırı solcu vardır?

Avrupa’da hayret verici sayıda aşırı sol grup bulunmaktadır. Ama uzmanlar üç temel kategoriye ayırmaktadır: Marx, Lenin öğretilerine sıkı sıkıya bağlı komünistler, anarşistler ve Hamburg’daki Rote Flora ya da Kopenhag’daki Christiana’daki gibi özerk radikaller. Alman İçişleri Bakanı bu gruplar arasında komünistlerin sayısının azaldığını, diğer iki grubun büyümeye devam ettiğini belirtmiştir. Bakan ayrıca “özerk” radikallerin şiddet olaylarının büyük çoğunluğundan sorumlu olduğunu belirtmiştir.

 

Aşırı sol kesimin işlediği suçlar nedir?

Cinayetten duvar yazılarına kadar herşey. Conspiracy of Fire Cell üyeleri, 2013’te Yunanistan’da aşırı sağ Altın Şafak derneğinin iki üyesini öldürmüştü. Aynı örgüt Almanya Maliye Bakanı Wolfgang Schäuble’ye gönderilen bombalı mektubu da üstlenmişti.

Tüm radikal sol kesim şiddet olayları aynı derecede dramatik değil, şüphesiz. Ancak Europol’un yazdığına göre: “2016’da Almanya’da anarşist aşırıcılar sayısız kundaklama olayı düzenlemiştir. Hedeflerinde polis ve sokaklardaki özel araçlar vardı. Belçika’da da benzer olaylar yaşanmıştı.

 

G20’ye yönelik şiddetin yansımaları nasıl olur?

Ani etki Almanya’daki ve Avrupa’nın diğer yerlerindeki insanların etkilenmesidir. Özellikle 7 Temmuz’dan önce buradaki insanlar olası bir aşırı sol şiddetine karşı hassasiyet kazanmıştır. Almanya’nın en büyük partilerinin siyasetçileri, muhafazakârlar ve sosyal demokratlar Avrupa’da aşırı solcuların geniş bir listesinin oluşturulması için çağrıda bulunmuştur.

Ancak Europol böyle bir listenin hali hazırda bulunduğunu ifade etmektedir. Emniyet teşkilatının Dolphin projesi hem sağ kesimde hem de sol kesimde, AB üye ülkelerini etkileyen  ciddi siyasi suçlarla ilgili bilgi alışverişine izin vermektedir.

 

Kaynak: http://www.dw.com/en/after-g20-a-look-at-left-wing-radicalism-in-europe/a-39629507

Avrupa’da Geçen Haftalar G20 – 2017

Avrupa’da Geçen Haftalar

(10 Temmuz – 14 Temmuz 2017)

Geçen hafta Avrupa’nın öne çıkan haberleri arasında önceki hafta tamamlanmış G-20 zirvesi, Brexit görüşmeleri, Kıbrıs görüşmeleri, Avrupa’nın göçmenlere ilişkin tutumu ve Fransa-Almanya arasındaki yakınlaşma göze çarpmaktadır.

Bu sene 7-8 Temmuz 2017 tarihlerinde Hamburg’da düzenlenen dünyanın en büyük ekonomisine sahip 19 ülkenin ve Avrupa Birliği’nin oluşturduğu G20 zirvesinin ardından alınan kararların yansımalarına bakıldığında, Merkel’in G20 liderlerini zamanın daraldığı konusundaki uyarıları sıkılıkla görülmektedir. Deniz temasıyla ön plana çıkan zirvede küresel olarak başa çıkılması gereken sorunların zirveye katılan ülkelerin ortak sorunu olduğu ve bu sorunları aşarken bu 20 ekonominin birbirine daha da yaklaşması gerektiğinin altı çizilmiştir. “Ağlandırılmış dünya oluşturmak” (Shaping an interconnected world) sloganıyla beraberlik vurgusu yinelenmiştir. Her ne kadar fazla görüş ayrılığı olsa da, beraber hareket edebilmenin uzlaşıdan yana hareket edilmesi ile mümkün olabilecektir.

G20’de Avrupa Birliği konseyi Başkanı Donald Tusk insan kaçakçılıklarına karşı ciddi bir mücadele verilmesi gerektiğini vurgulamıştır.

Birlikte hareket edilmesi gerektiğini vurgulayan Merkel’e rağmen, dünyadaki maden rezervleri konusundaki mücadele görülmeye değerdir. Gerçekçi olmak gerekiyor. Nitekim ABD’nin çelik sektörü konusundaki korumacı politikaları AB’yi endişelendirmektedir.

Zirvede iklim değişimi, enerji politikaları, Afrika’da ilerleme kaydedilmesi için çabalar, sağlık ve kadın hakları konuları üzerinde yoğunlukla durulmuştur. “Küresel Büyüme ve Ticaret”, “Sürdürülebilir Kalkınma, İklim ve Enerji”, “Afrika ile Ortaklık, Göç ve Sağlık” ve “Dijitalleşme, Kadınların Güçlendirilmesi ve İstihdam” konularında oturumlar düzenlenmiştir. G20 ekonomileri dünya nüfusunun üçte ikisini, dünyanın gayrisafi milli hasılasının beşte dördünü, dünya ticaretinin de dörtte üçünü oluşturmaktadır. Dünyanın g20 ekonomilerinden beklentilerinin yüksek olduğu da genel olarak varılan bir kanıdır.

2017-07-07-g20-familienfoto-en

Bundan sonra önümüzdeki haftalardaki gelişmeleri de buradan takip edebilirsiniz.

Babamı Babalar Günü’nde kaybettik…

DD1NyfgXgAIOh1S

 

İnanıyordum, olmadı…

O kadar zaman sonra buraya, “Artık atlattık, babam hala bizimle ve bizimle beraber daha da güçlü!” yazmak isterdim. Olmadı, olamadı… 21 gün önce babamı kaybettik… Daha biraz önce vefat haberini almış gibi hissetmeme rağmen 21 gün geçti…

Özledim, hem de çok… Şimdi zamanında çekmiş olduğum videoları var… Onlara bakıp özlemimi dindirmeye çalışıyorum…

Babamı babalar gününde mutlu etmek istedim, olmadı, hediyesini vermek istedim, olmadı… Hediyesi elimde kaldı… Üzerine yazdığım notla… Açılmadan senin geleceğin güne kadar benimle kalacak…

18 Haziran 2017…

Daha bizi terkedeceğinden habersiz eskilerden bir fotoğrafla şunları yazmıştım 17 Haziran 2017’de, uyumadan önce…

CANIM BABAM !!!

Babalar günün kutlu olun aslan babam! Seninle her zaman gurur duydum, her zaman sen benim babam olduğun için ne kadar şanslı olduğumu düşündüm! 
Daha birlikte çok güzel yıllarımız olacak, biliyorum.

Bana hayat verdiğin için sana nasıl teşekkür etsem az! Seni çok seviyorum canım BABAM!

18 Haziran 2017

 

O gece nasıl uyuyamadım, nasıl nefesim boğazımda düğümlendi, anlatamam… Çığlık atmaya çalıştım… Uykumda bağıramadım ama gerçekte sesimi eşim mutlaka duymuştur, dedim ama o da duymamış… O gece uyuyamadım…

Pırıl pırıl bir güne uyandık… Sabah babamı görmeye gitmek için heyecanla hazırlandım…  O kadar zaman makyaj yapmamıştım, babamın morali biraz düzelsin, bu özel günde kendini biraz daha iyi hissetsin diye makyaj yaptım…

Hastane’ye gittim… Ben hastaneye vardığımda ağabeyim babamın yanına çıkmıştı… İndi, tansiyonu 60/30… başta düşük olmasını önemsemedim… Bir keresinde bana holter takılmıştı ve sabaha karşı derin uyuduğum saatlerde benim de 60/40 olmuş, raporlarda gördüm… Babam da eğer derin uyku durumundaysa ondan dolayı bu kadar düşmüştür dedim, ama mesele kalp ritminin bozulmasıymış… Sonra ben çıktım yanına, ben yanındayken 90/60 dediler… Herhalde toparlıyor dedim…  Derin uykudaydı… Kulağına fısıldadıklarım:

Babacım, seni çok seviyoruz. Annem de benden sonra yanına çıkacak. Çok iyi olacaksın. İlaç bugün geldi, yarın vermeye başlayacaklarmış. Babalar günün kutlu olsun! Hediyen aşağıda… Hadi buradan çık da serviste uzun uzun sana doldurduğum şarkıları dinleyelim… Hadi babacım…

Annem çıktı sonra 120/80… Ama bu kadar kısa sürede bu kadar ani değişiklikler olmaması gerekiyor… Doktoru ile konuştuk… Annem yine umutlanarak sordu, bu durumu aşabilir miyiz? Doktor, aşamama ihtimalimiz daha yüksek, maalesef… 

Bizi eve gönderdiler, burada beklememizin bir faydası olmadığını söylediler… Eve gittik… Evde beklemeye başladık… Kalplerimiz üç küçük heyecanlı serçe oldu, yerinde duramıyor… Telefon her çaldığında kafesini kırıp çıkacak sanki… Ve o sefer yine… Telefonu annem açtı…

Eşinizin kalbi durdu, çok müdahale ettik, olmadı… Şimdi morga indirilmek için hazırlanıyor, başınız sağolsun…

Annem telefonu kapattı. Sadece bir sözcük söyledi… vefat… 19:40…

İçimden birini göremediğim engel olamadığım birileri zorla söküp aldı, canım o kadar yandı ki, nasıl haykırdığımı hatırlamıyorum… Eşim beni yatıştırmaya çalıştı… Sonra annem…

Annem hemen halamı aradı, babamın her zaman babasının yanına defnedilmek istediğini söyledi… Ertesi gün Cebeci Asrî Mezarlık’a parsel tapusu ile gidilmesi gerekiyormuş… Babamın ebedi istirahatgâh yeri netleşti…

Yağmur yağıyordu, zaman zaman da şiddetini artırıyordu… Hava soğuk, aldığımız haberle bedenlerimiz daha da fazla üşüyordu… Hastaneye gittik… Akrabalar, arkadaşlar ve babamın asistanları oradaydı… Babamızı görmek istedik, söyledik… Bizi acil kapısından morga götürdüler… Babam dolaplardan birinin içindeydi… Dolabı açtılar, beyaz bir beze sarmışlar… Yüzünü açtılar… Gözlerini ince bir bezle bağlamışlar… Hayatımda ikinci defa yaşamayan bir beden gördüm… İlki dayımdı… Dokundum, sıcaktı, fazla uzağa gitmiş olamazdı… Ağabeyim sarıldı, öptü ağladı… Annem de dokundu, sıcaklığını o da hissetmiş… Ayrılamadık bir türlü… Ayrılmamız lazımdı…  Her yer gözyaşı, hayal kırıklığı, darmadağın… Kalakaldık, gelemedik, gidemedik… Bekliyorduk, gelmeyecekti, biliyorduk… Ama bizim durumumuz evde kimse olmadığını bildiğimiz halde kapıyı yumruklamaya benziyordu… Babam orada değildi ama belki de her yerdeydi…

O gece artık yorgunlukla… 00:00’ı  geçtikten sonra…

Babamın en sevdiğim fotoğrafını da paylaşarak:

19 Haziran 2017…

Babalar gününde babamı kaybettik. Dün gece boğazımda bir yumru ile yataktan fırladım, nefes alamadım. Daha önce böyle bir hisle uyanmadım ben…

Babam benim dostumdu, yol gösterenimdi, hocamdı, kankamdı, birlikte doyasıya kahkaha attığım “Fahrettin”imdi. Aynı frekansta düşündüğüm, genlerini gururlanarak taşıdığım muhteşem adamdı. 
Babam! Bana sözler verdin, şimdiye kadar hepsini tuttun, daha yapacağımız çok şey vardı babam ya! 
Ben senin tatlı patlı Hazoş’un, senin gök mavisi gözlerine hayran, zekana tapan, serinkanlılığına imrenen, kimse icin bir kötü düşünceyi aklından geçirmemene öykünen küçük kızın seni çok özleyecek!
Yanımda hissediyorum seni, hiç gitmedin ki gözlerinin maviliklerinde boğulana kadar sana baksam, kaybolsam…. senin maviliklerinde kaybolsam da korkmazdım ben… SENİ ÇOK SEVİYORUM BABAM! Her zaman yanımda olacaksın! Aklınla, bana verdiğin ilhamla senin yolundayım, gurur duyuyorum seninle… BABALAR GÜNÜN KUTLU OLSUN!

MUHTEŞEM BABAM!!!! Meleğim!!! Her hareketimde zihnimde olacaksın… her nefesimde yanımda…

Sonra sabah kalktığımda, uyuyamadığım bir gecenin ardından… Annemlerde kanepede kendimi babam gibi hissederek uzanıyordum… Bunu paylaşmak geldi içimden 19 Haziran 2017’de sabah 7 sularında… 12 saat olmamıştı daha babam gideli…

Her sabah 6’da kalkar, en geç 8:30’da evden çıkar, her akşam 17:00 gibi eve gelirdin, saat gibiydin. Birazcık saatin sarksa endişelendirdik, “haber de vermedi, bir şey olmasın!!” diye kalbim pır pır seni düşünürdüm, ama yoldadır şimdi geliyordur, telefona bakmaya çalışıp da yoldan gözünü ayırır diye arayamazdım. Sonra on dakika içinde gelirdin ama… Seni çok seviyorum, kalbimin atış sebebi… Nasıl katlanırım sensizliğe? Nasıl geçer artık günler sensiz? Hiç sordun mu kendine? Bu kız kiminle böyle tatlı tatlı şakalaşır, kime bu kadar fazla ihtiyaç duyar diye? Babalar gününde yapmasaydın bari bitanem!..

Yapmamız gereken işler var, artık bambaşka bir gezegen, bambaşka bir zaman… o zamanda sen maalesef bizimle değilsin tatlım… Ama senin varlığını dün gece nasıl hissederek uyuduysam bundan sonra da sen benim yanımda olacaksın… senin varlığınla vereceğim tüm kararlarımı, senin varlık hissinle şekillendireceğim hayatımı, yapılması gerekenleri senin gibi düşünerek yapacağım. Hayatımda gördüğüm en iyi niyetli, en dürüst, en yardımsever adam!!!

Senin gibi olamam belki ama sen bana hayatı öğrettin.. bir de şunu dedin:

“Hayatta önüne geçemeyeceğin seylere üzülmeyeceksin.”

En son bana hayata dair konuşurken söylemiştin, “insan ömrü evrende bir kibrit çöpü kadar kısadır.” Kim söyledi demiştin hatırlamıyorum… Nietzsche mi demişti acaba? Söylersin bir ara…

Kızardım, söylenirdim birilerine, sen konuşturmazdın beni… Ben zannederdim ki, tanımadıklarını bana savunuyor, halbuki bana kıyamadığındandı, farkındaydım…

Senden hayatı ögrendim BABA, senden tahammül etmeyi, sabretmeyi, incelikleri görmeyi, hayata narin bir şekilde dokunmayı öğrendim…

Hiç gitme, hep yanımda kal, olur mu? Güzeller güzeli babam! Sana çok ihtiyacım var…

Bütün gün hayalet gibi gezdik evin içinde… Gelenler, gidenler… Oyalandık mı yani…

Ertesi gün 20 Haziran 2017… 36 saat sonra…

Bedenini bugün toprağa vereceğimizi bildiğim halde o kadar yanımda hissediyorum ki seni, kalbim o kadar seninle dolu ki babam, içimde sensizlikten dolayı en ufak endişe yok.

Gözümden süzülen yaşlara bakma, sana bakarken gözlerim hep gururdan ve mutluluktan dolardı zaten sen hayattayken bile… bunu sen de bilirsin, bilirsin çünkü sen de o kadar dik durduğun, o kadar şakacı olduğun halde senin de hemen gözlerin dolardı, baba-kız konuşmadığımız zamanlarda öyle haberleşirdik biz… yine öyle oluyor, biliyorum… senin zarafetin, hassasiyetin, kibarlığın ve üstün sezgilerinle de iletişim halindeydim ben…

Kalbim hala sıcak, hatta yanıyor, fazla uzağa gitmiş olamazsın!…

Yüreğimin, beynimin heryeri sensin bitanem, sen bensin… bir ömür sen bizimlesin babam!

Yolun ışıklı, o kadar parlıyor ki, gözlerim kamaşıyor aydınlığından…

SENİ ÇOK SEVİYORUM! Kalbim, ruhum, beynim, hücrelerimin yarısı, bana can vermeye fırsat bulmuş iki harika insandan biri…

Sonra babam hakkında yazılanları buldum internetten… Onlardan bazılarını paylaştım… Hepsi çok güzeldi… Bilmediğim tarafları olan bir babam… Aslında bu ülkenin ihtiyacı olan bir lidermiş… Asıl liderliğini yapmış, inisiyatif kullanmış ve “lider” olmayı reddetmiş… Bunları bilmiyordum… Öğrendim… Daha da fazla gururlandım…

 

Zeytin ağaçlarını seven, onları koruyan adam, kahraman babam! Çalışkan babam! Seni çok özleyeceğim babacığım! Senin ne kadar çok sevildiğini biliyordum ama şimdi iyice anlamış oldum! Şimdi cennete misin, bizimle misin, yoksa aynı anda her yerde misin? Bunu bilebilmemin olanağı yok… Biliyorum ama sen tüm hallerinle benim beynimdesin ve seninle ben ölene kadar gurur duyacağım…

DD1NyfgXgAIOh1S

Zaman durur…

IMG_9845

4 Haziran 2017… Ramazan’ın kaçıncı günündeyiz, bilmiyorum… Saat 02:22… Başkent Hastanesi’nin acil kapısında oturuyorum… Buram buram iğde kokuyor… Bu kokuya bayılırım… Bundan sonra da hep hala sevmek istiyorum. Babam 13 gündür burada… Kanserden değil ama nörolojiden dolayı geldik bu sefer… nörolojinin pek çok hastalığı var… Hepsi de birbirinden çetrefilli… ama bunu ben daha önce hiç duymamıştım.. DELIRIUM!

Çok çılgınca… Babam anlamsız sözler söylüyor, bazen ne dediğini anlamıyorum. “Bana şey ver…”, “verdin mi?” ve benzeri bir sürü anlam veremediğim söz… Ablasının adını sayıklıyor… Biz yokken bizim adlarımızı… Beni bugün tanımadı… Annem benim kim olduğumu sordu, “gelinim, Deniz” dedi…

Adı Deniz olan bir gelinimiz yok. Aslında gelinimiz yok… Sonra da bana bakmadı… Hafızası çok iyiydi, bizden birini ilk defa tanımadı… O da ben oldum.

Dün abim müzik dinletti, Sealed with a kiss… sözlerini de hatırlıyordu… Geçici bir hastalık olduğunu her kaynak söylüyor… Bununla birlikte ne kadar süre sonra geçeceği belirsiz… İştahsızlık var… Etrafındaki insanların kendisine zarar vereceğini düşünürmüş, ilaçların da zehir olduğunu düşünürmüş… Bana sürekli “sus!” diyor. Normal yükseklikteki sesleri çok yüksek gibi algılarmış. Sessizliğe ve bazen de yumuşak müziğe ihtiyaç duyarlarmış… Dün abim müzik dinletirken en düşükte olmasına rağmen çok yüksek gelmiş ses… Sesleri bu kadar yüksek algılaması da sinirlilik hali yapıyor… Huzursuzlukla kıvranıyor… Sayıklıyor…

Bu durum beyindeki enfarklar yüzünden olurmuş ama tıbbi tedavi yöntemleri de bu durumun oluşmasına neden olurmuş… Mesela babamdaki durum kemoterapi sonrasında ortaya çıkmış olabilir. çünkü o sıra tümör yine beyne atlamış. Beyni bu durumdan kurtarmak için radyoterapi uygulandı… Ondan sonra da yemek yememeye başladı, çok zayıfladı… Artık yürümede de zorluk büyük tuvaletini salonun ortasına bırakmasına kadar vahim hale geldi. sonra annemlerle bir akşamüstü evde otururken, 22 Mayıs gecesi babamı acile getirdik… Boş yatak yokmuş… Bizi başta eve göndermeye çalıştılar. Tabi biz direndik. Aklınızda bulunsun, bir hastane, hele de özel bir hastaneyse, hasta hakları kapsamında size başka bir hastanede yer ayarlayıp oraya nakletmek durumundadır… Bunu biz bilmiyorduk, ama başka bir hastanın ertesi gün akşam 6’da yatacağını öğrendik, onun yerine babamı aldılar. O gece yanında ben kaldım. Sabaha karşı şu fotoğraf ortaya çıktı:

IMG_9846

Bu kareyi yakaladığım andan beri içimde bir mucize olacağına dair inancımı hiç kaybetmedim. Dikkatli bakınız, biri oradan gülümsüyor ve ben sabaha karşı dört sularında bu manzaraya uyanıyorum. Bunun bir anlamı olmalı! Gülümseyen, bana umut veren o hilal başka bir şekilde açıklanamaz…

Bu kabus sona erecek ve babam eski haline kavuşacak. Buna inanıyorum. İnanıyorum!

“Merhaba, ben Alopecia Areata!”

Kendisiyle üç yıl önce bir Eylül akşamı tanıştık. Onu görür görmez dehşete kapılmıştım. O kalabalığın içinde onu farketmem bir mucize olarak değerlendirildi arkadaşlarım tarafından. Ama ben gördüm. Farkedilmeyecek gibi değildi. Tüm çıplaklığıyla karşımda duruyordu. Evet, tüm çıplaklığıyla. (Gerçekten!) Bir anda onu gördüğüm zamanki his beynime kazındı. Başta tiksinti duydum, korktum. Yapmam gerekeni biliyordum. Onu kafamdan atmam lazımdı. Her gittiğim yere geliyor, hiçbir anımı yalnız geçiremiyordum. Nişanlımla beraberken bile yanımızdaydı….

Adı: Alopecia Areata. Daha önce hiç karşılaşmadık. Gecenin bir vakti banyodan çıktım ve saçlarımı kuruturken onu hissettim. Parmak uçlarımdaydı. Korktum. Saçlarımı ayırıp baktığımda başımdaki o saçsız bölgeyi keşfettim. Benim gibi gür saçları olan birinin bunun farkına varması gerçekten bir mucize olmalıydı.

On altı yaşımdayken çok fazla sivilcem vardı. Her genç kadar değil, biraz fazla. Aslında dokuz yaşımdan beri sivilcelerimle cebelleşiyorum ama ergenlikle, sınav stresiyle, okuldaki tuhaf çocuklarla birleşince içinden çıkılamaz bir durum aldı. aynı noktadan üç ya da dört sivilcenin çıkması ve hiç dokunmadığım halde kendi kendine kanaması beni son raddeye taşıdı. Artık dalga geçilmesini istemiyordum. Herkes sabahları birbirini nasıl kucaklayıp öpüyorsa bana da öyle sarılsınlar, beni de öyle öpsünler istiyordum. Tiksinip kaçıyorlardı. Belki durumu kabullenseydim kendi kendine geçerdi ama bu yaşananlar kendime odaklanmamın önüne geçiyordu.

Doktorum bana Roaccutane isimli bir hap tedavisi uyguladı. Bu tedaviyi alabilmem için 18 yaşındna büyük olmam gerektiği söylendi. Annem istemeyerek hatta çok endişelenerek bu tedaviyi almama izin verdi. Endişelerine gelince, hapın bedende büyük değişimlere neden olması ve bu değişimlerin psikolojimi olumsuz etkilemesi. Depresyona varan yan etkileri olduğunu öğrenince tereddüt etti ama ilaç tedavisi kullanılmaya başlanınca korkulan olmadı hatta bende tam tersi etkilere neden oldu.

Bir kere bedende değişim görmek ilaç tedavisinin etkili olduğunun bir göstergesiydi. Eğer doktorun öngördüğü gibi dördüncü haftada dudaklarım çatlayıp kanamaya başladıysa tedavi normal seyrinde demekti. Doktorun dediği oldu ve dışarıdan bakıldığında Corpse Bride gibi görünmeme rağmen, (bilirsiniz, beyaz benizli, delik deşik yüzlü, çatlak ve yara olmuş dudaklarına rağmen o da çok takılmazdı başkalarının düşündüklerine) ben mutlu olmaya başlamıştım. Doktorum bana güven vermişti çünkü. Her dediği çıkıyorsa sivilcelerime öngörülen süre içinde veda edebilecektim. Söylediği gibi oldu. 9 ay sonunda sivilcelerimden dolayı beni alay konusu yapanlar, “sen öyle de güzeldin, neden bedenini kimyasallarla zehirledin ki?” diyeceklerdi.

Dört yıl sonra, 20 yaşımdayken nüksetti. Bu sefer daha tecrübeliydim, daha da olgundum. Yine 9 ay gibi bir süre kullandıktan sonra geçti. Şimdi yüzümü görenler bir zamanlar kanlı sivilcelerimle mücadele ettiğime inanamıyorlar. Şükürler olsun.

Şimdi yine aynı doktora gidiyorum. Üç yıl önce başıma darbeli iğne tedavisi uyguladı. bir ya da iki hafta sonra yeni saç kökleri çıkmaya başladı. Ama asıl aklıma takılan soru, eğer tedaviyi almasaydım saçlarım kendiliğinden çıkacak mıydı? Bu son sefer öyle olmadığını gördüm. Bir ayda ilk farkettiğim zamana göre daha fazla açıldı ve herhangi bir kıl kökü de görülmedi. Doktora tekrar gitmemin bu kadar ertelenmesinin sebebi bir türlü randevu alamamamdı. Bölge genişlemesine rağmen beklemeyi göze aldım. Dokuz kere darbeli iğne ile başıma atış yaptı. Beşinci seferde artık gözümden yaş gelirken atış yapılan noktalar da kanıyordu. Dokuza kadar çok yolumuz vardı. En sonunda ağlarken buldum kendimi. Şimdi yine moralim yerinde çünkü önceki seferlerde sonuç aldım. Bu sefer de alacağımı biliyorum.

Bu hastalığın latince adını bir türlü öğrenemediğim için ilk olarak onu yazarak başlamak istedim. Halk arasında bilinen adı, saçkıran.

Hem sivilce hem de saçkıran kalıtımsal hastalıklar aynı zamanda. Benimki nereden bana takılmış diye gizem yaratmaya gerek yok! Canım babam benim yaşlarımda sakalında saçkıranla tanışmış. Sivilcelerse kendini bildi bileli var. Onunki benimkinden farklı olarak yüzünde izler bırakmış ama gelişen ilaç teknolojisi benim yüzümde iz kalmasını önledi. Şimdi akciğer kanseri, size daha önce de yazmıştım. Bu lafın gerisini getirmek istemiyorum. Siz benim korkumu anladınız.

Babama bu kadar çok benzemek beni yine de mutlu ediyor. Gurur duyduğum, adını söylerken mutlu olduğum bir babam var. Daha uzun yıllar beraber yaşayacağız. Biliyorum. Bugün biyopsisi vardı. Yine güzel sonuçlar alacağız, biliyorum. Umudum hep var!

umut etmek

İş, Güç, Okul… Teker Teker Gelin?!?!

Türkiye’de bir doktora öğrencisi olmak kolay bir şey değil. Bir başlamışsın, bakmışsın ki hayatın doktora olmuş.

Normal süre 4 yıl. (ya hani…) Değil işte. Yok öyle bir dünya. Çok çalışkan, azimli, eli kolu her yere yeten arkadaşlarım var benim. Onlar bile bitiremediler, ki ben nasıl bu işin altından kalkacağım, onu bilmiyorum.

Yarın iki sunum var. Biri Küresel İktisat Politikası, ki tadından yenmez. Ne Asya ülkeleriymiş arkadaş. İçin kurudu. (Daha adam gibi sunumu hazırlamaya başlamadım bile.)  Deprem gibi, orada oluyor, sonra ceremesini biz çekiyoruz. Yaşadık, gördük, daha öğrenemedik. Hala da öğrenmeye niyetimiz yok bence.

Diğer sunumum daha eğlenceli. Sesim kısık söylüyormuşum gibi hayal edin. f-u-k-o…(Foucault) Başka bir şey söylesem mi, söylemesem mi bilemedim. Aslında çok ilginç fikirleri var laf aramızda… Metaforlara bayıldığımı bile söyleyebilirim. Gel gör ki, sunum olarak değil de hakkında yapılmış çeşitli yorumları YouTube üzerinden izleyerek tartışsak daha yararlı olurmuş gibi geliyor bana.

Yarın bu iki sunumdan kurtulabilirsem, rahat bir nefes alacağım. Bence kurtulurum. kisinin sonucu da fena olmazmış gibi geliyor bana…